Friday, January 22, 2016

Een korte vakantie januari 2016 met Henk en Ank Wille in Javea, Spanje



Na 3 zeer hectische en emotionele weken vetrok ik volgens afspraak op 9 januari richting Alicante waar Henk mij zou ophalen om naar Javea te reizen. Het was een late vlucht die ik had geboekt dus kwamen wij ook halverwege de avond aan. Ank was snipverkouden en had totaal geen stem. Piepen en knarsen was zo'n beetje het enige geluid dat zij kon voortbrengen. Het appartement was mooi. Voor mij een aparte slaap- en badkamer en er was een groot balkon waar wij dagelijks ons zonnebad konden nemen. Langs de boulevard kon je gezellig flaneren en ondanks dat het midden in de winter was waren er toch nog vrij veel mensen. Ik realiseer mij dat bijna de gehele babyboom generatie met pensioen is en dat er velen zijn die in Spanje overwinteren. Deze generatie is de rijkste die ooit op aarde heeft geleefd en er is weinig kans dat dit record ooit zal worden doorbroken. De volgende dagen showden Henk en Ank mij wat van de omgeving en natuurlijk heb ik gebridged op de Engelse bridgeclub. Twee keer met Henk en één keer met Ank. Beide keren met groot succes. Helaas gaan 6 dagen snel voorbij en voor ik het wist was ik weer thuis in koud Nederland waar enige dagen later de vorst zou inzetten.

Een beetje verlaten lijkt het wel. Toch zag je echt nog wel mensen.
Lekker op de boulevard in het zonnetje. 

dramatische wintersport 2015 in Oz en Oisans

Op vrijdag 18 december vertrok ik met Jaap en zijn gezinnetje richting Frankrijk waar wij voor de 3e keer in Oz en Oisans met de hele familie een wintersportvakantie zouden hebben. De beide jongetjes zouden voor het eerst naar een skiklasje gaan om de beginselen van het skiën zich eigen te maken. Donderdag was ik nog bij mijn moeder geweest om haar fijne kerstdagen te wensen. Ik vond dat moeilijk omdat ik wist dat ze het in het verszorgingshuis vreselijk vond. Maar gelukkig zou Hans 2e kerstdag komen en tot oudejaar blijven.

De tocht naar Frankrijk verliep meer dan voorspoedig. Zelfs Antwerpen en Brussel passeerden wij zonder enig oponthoud. Dat had ik diverse keren wel anders meegemaakt.

In buurt van Dijon had Anke een hotel gereserveerd. Een omgebouwd kasteel dat binnen op bizarre wijze was gemoderniseerd. Niet direct mijn smaak. Het restaurant was gevestigd in een bijgebouw en wij hebben daar op tweesterren niveau gegeten. En de sfeer in en om het hotel was heel gezellig.





De volgende dag ging de reis door naar de eindbestemming waar wij na Mieke en Martin arriveerden.
Het was vreemd het dorp zonder sneeuw weer terug te zien. Niet alleen was er van sneeuw geen sprake maar het was ook nog eens een lenteachtige temperatuur. De volgende dag arriveerde de familie Janzing de Boer. Veel mogelijkheden om te skiën waren er helaas niet maar voor de jongens was er in ieder geval de skiklas en boven in de bergen waren er toch nog een paar pistes open. Je kon alleen niet op de skis naar beneden in het dorp komen daarvoor moest je de kabellift gebruiken. De jongens en vooral Tijn vonden het skiën leuk. Na de skiles ging ik met de jongens met de gondellift naar boven waar de rest van het gezelschap op een terrasje al van de zon zat te genieten. Een lekkere lunch en voor de kinderen dikke sneeuwpret bij goddelijke temperaturen.





















's Avonds de 22ste december werd ik door Sipke gebeld dat het met onze moeder niet zo best ging. Ik schrok enorm. Ik wist uiteraard dat ze zwakker werd maar je hoopt op beterschap. Op 15 december bracht ik haar samen met Jacob Clark en zijn vriendin Molly nog een bezoek. Zij was dolgelukkig familie uit Australië te zien. Jacob, de zoon van Petra met zie zij altijd een goede band had. Kortom, dat was nog maar een week geleden. En dan nu opeens het bericht van haar achteruitgang en zelfs dat de dokter overwoog haar morfine te geven in verband met de longontsteking die zij had opgelopen en die niet reageerde op de antibiotica. Vijf dagen waren nog maar verstreken dat ik haar voor het laatst zag. Ik vertelde Sipke de morfine af te wachen en dan meteen naar huis te komen, maar de volgende morgen kreeg ik al bericht dat zij razend snel achteruit ging. Jaap, Mieke en Martin waren de enigen die nog thuis waren en met z'n allen bekeken wij de mogelijkheden voor snelle terugkeer naar Nederland. De keuze viel uiteindelijk op de trein. Met de TGV van Lyon naar Parijs, dan met de metro naar het gare du Nord en vervolgens met de Thalys naar Schiphol waar Sipke ons -Hans zou met het vliegtuig komen- zou ophalen om naar mama te gaan. Na een razend snelle autotocht door de Franse alpen bereikten wij ruim op tijd het treinstation in Lyon en om 20.30 uur arriveerde ik op Schiphol waar Sipke en Hans al op de uitkijk stonden. We hoorden de laatste nieuwtjes van Sipke en alledrie waren we in een zeer bedrukte stemming. Aangekomen in Kennemer Duin troffen we mama bij kennis en zeer helder samen met Victorine aan. Zij vroeg hoe mijn vakantie was geweest en of Hans met het vliegtuig was gekomen. Zij kon nauwelijks praten maar met gezamenlijke inspanning lukte het ons toch te begrijpen wat zij vroeg en wilde. Om 12 uur verklaarde zij moe te zijn en te willen slapen. Wij vertrokken stilletjes. De volgende morgen kwamen wij weer terug en nu was Anouk erbij. Mama was in diepe rust en kwam niet meer bij kennis. Om 12.30 verklaarde de dokter haar overleden. Het was allemaal zo snel gegaan, maar gelukkig waren we er allemaal bij. 29 December zijn alle kinderen thuisgekomen zodat wij met z'n allen haar de volgende dag op haar laatste reis konden begeleiden. Aan een lang leven was toch nog onverwachts een eind gekomen. 70 Jaar een moeder te hebben komt niet vaak voor. Misschien is daarom het gevoel van gemis ook wel zo heftig.




Thursday, July 30, 2015

2e Dag chianti toer

Gisteren vier van de acht gemeenten bezocht vandaag stonden er nog drie op het programma. Te beginnen bij San Casciano in Val di Pesa. een stadje dat gekenmerkt wordt door kastelen en landgoederen zoals Albergaccio waar Machiavelli in verbanning leefde.



Het tweede stadje was  Tavernelle in Val di Pesa. Deze stad had veel minder allure dan de andere die wij al bezochten. Op het grote plein was markt wat voor ons gezellig was maar dat alles meteen ook rommelig maakte. Omdat het stadje bovenop een heuvel ligt was het uitzicht magnifiek.



Na in Tavernelle de lunch te hebben gebruikt ging het op weg naar de derde plaats, Barberino Val d' Elsa. Meteen al bij het naderen van deze stad begon ons hart sneller te kloppen. Eveneens bovenop op een berg gelegen met stukken vestingsmuur, een schitterende Romaanse kerk van Sant' Appiano. De kerk kijkt uit over het adem benemende Toscaanse landschap en het centrum lijkt nog geheel in Middeleeuwse stijl. Smalle straatjes en oude huisjes. Het was een feest hier rond te wandelen.















Wednesday, July 29, 2015

De Chianti toer.


We kamperen midden in het Chianti gebied. Een regio die zich bevindt in de provincie Florence zowel als de provincie Siena. Deze streek kent 8 gemeenten en beide provincies herbergen ieder 4 van de 8 gemeenten. De eerste dag hebben we de helft bezocht. Schitterende stadjes op de heuvels van Toscane. We begonnen onze tocht in Greve in Chianti. Een streek vol met historische kastelen, exclusieve villa's en vernieuwde wijngaarden. Het centrum van Greve wordt gekenmerkt door een driehoekig plein, omgeven door overdekte gaanderijen. Het Romaanse kerkje van San Leolino is dichtbij.




Overal tref je beelden aan maar dit beeld op het plein in Greve vond ik toch wel heel bijzonder.


Zoals gebruikelijk begonnen we ons bezoek aan deze stad met een kopje koffie.

Het tweede stadje dat wij bezochten was Radda in Chianti. Het bevindt zich boven op een heuvel en via steile kronkelweggetjes bereikten we het. Ook hier een Romaans kerkje in het landelijk gebied genaamd de kerk van Sint Maria Novella.



Als derde plaatsje bezochten wij Gaiole in Chianti. Er is een eeuwenoude abdij, de abdij van Coltibuono  die in 1049 is gesticht.
Verder twee kastelen, het kasteel Brolio met een indrukwekkende multifunctionele omgeving waarbinnen zich het uitgestrekte paleis in romantische stijl bevindt dat voor Baron Bettino Ricasoli in 1860 werd gebouwd. Verder het kasteel Meleto met zijn bijzondere architectuur met zijn ronde torens.



Na een heerlijke lunch vertrokken we naar onze laatste bestemming voor deze dag, Castellina in Chianti. Ook deze stad is op een heuvel gebouwd. Hij heeft middeleeuwse vestingen en straatjes. Tot onze verrassing troffen wij er een Nederlands bruidje aan wachtend bij de kerk om voor de ceremonie naar binnen te mogen gaan. 





Wij zijn nu zes dagen onderweg en het is opvallend hoe rustig het overal is. Zowel op de wegen als in de bijzonder toeristische stadjes. Wij verbaasden ons al in Siena hoe bijzonder stil het er was. Wij waren er vroeg, om een uur of tien in de morgen en het werd later op de dag wel wat drukker maar nooit erg druk. dezelfde ervaring hadden wij in Florence. Verbazingwekkend hoe stil het in het super hoog seizoen is in een van ouds her zeer toeristisch gebied dat Toscane toch is. Frappant is dat de taal die je het meest hoort spreken het Nederlands is.











Tuesday, July 28, 2015

Tweede dag Florence

Vandaag, 28 juli de tweede dag Florence. Deze keer deden we de lange toer met de hop on hop off bus. Het was gedeeltelijk dezelfde route als gisteren, maar na een stuk langs de Arno gingen we de heuvels in en reden door de rijke buitenwijken van Florence. Veel bomen,  veel groen en mooie villa's. Richting Fiesole ging de tocht. Een stad, veel ouder dan Florence. Deze stad werd vanaf de 9e eeuw voor Christus door de Etrusken bewoond. De Etrusken beheersten een gebied tussen de rivieren de Arno en de Tiber, het tegenwoordige Toscane. Men heeft overblijfselen aangetroffen die van de zesde eeuw voor Christus dateerden. De bevolking had een eigen taal die in niets op het Latijn leek zoals men dat in Rome sprak. De Etruskische cultuur is de eerste grote beschaving op het Italiaanse schiereiland en behoorde in zijn bloeitijd gedurende de 7e-5e eeuw voor Christus tot een van de hoogst ontwikkelde volkeren van de oudheid. Rome werd 150 jaar door Etruskische koningen geregeerd. Gaius Cilnius Maecenas die leefde van 70 - 8 voor Christus was een beroemde Romeinse staatsman en kunstbeschermer van Etruskische afkomst. Nog altijd wordt zijn naam gebruikt voor de beschermers der kunsten. Nadat Florence als stad was ontstaan gingen de beide steden samen werken en bleven goede buren. 
In later eeuwen ontwikkelde Florence zich als culturele stad, mede met behulp van de de Medici's. 
Een bekende Florentijn was Michelangelo een van de grootste schilders, beeldhouwers en dichters. Zijn vader was werkzaam in de financiële wereld waar Michelangelo niets in zag. Door ziekte van zijn moeder werd Michelangelo in een familie van steenhouwers onder gebracht waar het zaadje van zijn passie voor beeldhouwen werd geplaatst. 

Gedurende  6 jaar was Florence de hoofdstad van Italië. Van 1865 tot 1871.






Teruggekomen slenterden wij wat door de stad en over de open markt en later over de overdekte waar men zoals te doen gebruikelijk bij overdekte markten het heerlijkste op het gebied van voedsel tegen kwam.




Beeld van Michelangelo op het piazzale Michelangelo, waar vandaan men een schitterend uitzicht over de stad met zijn kerken en paleizen heeft.



Monday, July 27, 2015

Florence

We hadden besloten twee dagen naar Florence te gaan en dan de hop on hop off bus te nemen. Vandaag was de eerste dag en namen we de korte route langs en door de binnenstad. Na eerst de hele tour meegereden te zijn deden we hem nog een keer tot aan palazzo Pitti. Ik vond het een beetje somber paleis en omdat hij de eerste en laatste maandag van een maand altijd gesloten is konden wij niet naar binnen. Na nog even in de schitterende tuin gegluurd te hebben liepen we, genietend van al het fraais om ons heen richting ponte Vecchio. De wereldberoemde brug met veel goud en juwelierswinkeltjes erop. Het viel mij mee hoe rustig het eigenlijk overal was. Het is super hoogseizoen maar overal kun je rustig  kijken en wandelen. Zo ook op deze brug waar vier politiemensen de toeristen en overig gespuis in de gaten hielden.


Na de ponte Vecchio natuurlijk het paleis Vecchio. Wereldberoemd en daardoor ook meteen herkenbaar.


Nog voor de lunch bezochten we de duomo van Florence, een schitterende kathedraal in schitterend kleurrijk marmer. Niet alleen mooi om te zien maar hij vrolijkte ook helemaal op met zijn pracht en praal.




De vele details waren het bestuderen meer dan waard. Wil je het allemaal in je opnemen dan ben je volgens mij uren en uren kwijt.