Tuesday, October 22, 2013

Met z'n allen in Dubai

Wij zijn alweer drie dagen in Dubai met de hele familie. Om uit te rusten begonnen we op het strand bij het zusterhotel. Een heerlijk dagje voor iedereen. De sportievelingen gingen plankpeddelen. Met een roeispaan bovenop een surfplank. Vooral Mieke en Joëlle waren er heel behendig in. Verder werd er veel gezwommen. Na thuiskomst lekker gegeten ergens op de boulevard bij ons eigen hotel. Dag twee werd besteed aan skiën in de mall of the Emirates en daarna kleertjes gekocht voor twee van de drie kleinkinderen. Dag drie een bezoek aan de Burj Khalifa, altijd indrukwekkend. Evenals het aquarium dat enkele verdiepingen hoog is en 100 meter breed. Vooral de jongetjes konden er niet genoeg van krijgen.


Het uitzicht op palmeiland vanuit ons appartement.

De drie kinderen samen.

Klaar voor het skiën .

De skipiste.

Vooraan Joëlle achteraan haar vader.

De Burj Khalifa voordat we naar boven gingen.

Uitzicht beneden aan de voet van de grote dame.

Uitzicht vanaf de grote dame.

Een andere kant van de Burj.

Oma en kleindochter voor een replica.

Ook schaatsen behoort uiteraard tot de mogelijkheden in Dubai.

Friday, October 18, 2013

Al Ain

Een vrij lange autotocht hadden wij vandaag. De bestemming was Al Ain, een plaatsje dichtbij de grens met Oman. Hier bevindt zich een grote oase die wordt geïrrigeerd door waterkanaaaltjes die al eeuwen oud zijn. In de oase bevinden zich veel dadelpalmen en mangobomen. Op sommige plaatsen is er zoveel water dat het er moerassig is. Ik heb in ieder geval drie richtingsborden naar verschillende moskeeën gezien. Maar misschien waren er nog wel meer moskeeën. De oase en de bijbehorende ruïnes staan op de werelderfgoedlijst van Unesco. Het was er heerlijk toeven in de schaduw van de bomen. Na een half uurtje wandelen gingen we lunchen in een Mercurehotel bovenop een berg. Dat betekende scherpe haarpenbochten naar boven en hier en daar een adembenemend uitzicht. Mieke en Martin hadden twee jaar geleden een nachtje in dit hotel doorgebracht toen zij op weg waren naar Oman. Er was een voortreffelijk lunchbuffet met veel schaal-en schelpdieren waaronder gegrilde kreeft. Het was dus weer smullen geblazen. Na het eten met Tijn naar de bijbehorende speeltuin en zwembad. Vervolgens weer richting Dubai. Onderweg kwamen we langs een outlet mall die we toch nog even moesten bezoeken. Al was het maar om te kijken of ze hier leuke kleertjes voor mijn kleinkinderen hebben. Dat viel een beetje tegen, maar het is ook te ver van Dubai, zo'n kleine 60 km. We gaan volgende week dus maar naar een van de vele shopping malls in Dubai. In de mall of the Emirates kan Joëlle ook nog skiën. In de Dubai mall is een schitterend gigantisch (zo als alles hier) aquarium. Dat is ook genieten. 




Thursday, October 17, 2013

Dagje Abu Dhabi

Vandaag een tocht naar het emiraat Abu Dhabi. Ik verbaas mij over de enorme hoeveelheid autowegen die overal in dit gedeelte van de Arabische wereld worden gebouwd. Het lijkt wel of het geld niet op kan en men vooral met elkaar wedijvert in groot, groter, grootst. Toch vind ik wat tot stand komt erg mooi en geniet ervan. We zagen vandaag het paleis van Emiraten, groots qua architectuur en groots wat aankleding betreft. Kosten noch moeite gespaard om het mooiste marmer te verwerken. Je kunt je ogen uitkijken.




Vervolgens brachten wij een bezoek aan een grote shopping mall waar we de lunch gebruikten en vertrokken hierna richting Sheik Zayed Moskee. Deze moskee is de grootste in de Arabische wereld en de zevende in grootte in de gehele wereld. Hij is geopend in 2007 tijdens de ramadan. Koningin Beatrix bezocht hem op 8 januari 2012 samen met Willem Alexander en Máxima. Er kunnen 40.000 mensen tegelijk een gebedsdienst bijwonen. Hij heeft 4 minaretten van 115 meter hoogte en 57 koepels. Binnen treft men het grootste tapijt ter wereld aan met een afmeting van 5.627 m². Dit tapijt is door een fabriek in Iran door 1.200 wevers, 20 technici en 30 andere medewerkers geweven.




Waar ik wederom net zoals in Doha in Qatar en in Dubai zeer van heb genoten is de schitterende sky line van Abu Dhabi. Ik was hier in 1990 toen het eigenlijk nog een grote woestenij was. Sindsdien is er, zoals in de meeste landen van de Arabische wereld veel gebouwd. De oliedollars laat men rijkelijk vloeien. Overigens niet alleen in bouwwerken. In Qatar, maar ook in de Emiraten is onderwijs en gezondheidszorg gratis. Men kan bezorgd zijn over de bouwvakkers die hier met letterlijk groot gevaar voor eigen leven zoals de Nepalezen die de stadions in Qatar bouwen waarbij gemiddeld dagelijks één dode valt, aan het werk worden gezet. Men zegt dat deze mensen niet meer naar huis kunnen omdat hun paspoorten zijn ingenomen. Bovendien worden ze slecht tot soms helemaal niet betaald. Het zijn niet alleen Nepalezen, maar ook veel mensen uit Pakistan en India die hier het zwaarste werk moeten doen. Toch blijven deze mensen naar de Arabische wereld komen. Ik weet niet of ze vrijwillig komen. Met de moderne communicatietechnieken van tegenwoordig kan ik mij echter voorstellen dat wanneer het werkelijk zo erg is als door de media wordt gesteld men de achterblijvers in het land van herkomst waarschuwt hier weg te blijven. Hebben wij echter niet allen boter op ons hoofd. Het is de FIFA, toch een belangrijke wereldorganisatie die besloot de wereldkampioenschappen voetbal aan een land te geven waar voetbal nauwelijks bekend is en waarvoor 9 stadions of daaromtrent gebouwd dienen te worden onder zware omstandigheden. De schitterende wolkenkrabbers en de adembenemende 
Sheik Zayed moskee zijn echter onder dezelfde omstandigheden gebouwd en daar genieten toch miljoenen mensen van. Een onderzoek door een commissie van het Europees parlement, CRIM, heeft uitgewezen dat 880.000 mensen in Europa als slaaf werken. Mensenhandel levert 25 miljard per jaar op. Overigens komt slavenarbeid het meest in Azië voor en binnen dit continent het meest in Thailand en India. Ondanks onze "beschaving" tolereren wij dit. Het heeft allemaal met geld en daaraan gekoppelde macht te maken. Zolang de miljarden binnenstromen doet iedereen een oogje toe en is men niet bereid landen waar slavernij veelvuldig voor komt hierop aan te spreken. 




Wednesday, October 16, 2013

Dubai flamingopark




Vandaag besloten we naar het wildlife flamingopark te gaan. Het valt niet altijd mee de juiste weg te vinden. Evenals in Doha zijn ze hier als gekken bezig met bouwen en wegenaanleg. Minimaal tienbaanswegen met veel viaducten en fly-overs. Gisteren zagen we ons hotel al van de grote weg liggen, maar hoe er te komen was een probleem. Och, we hebben het na enig zoekwerk, vele u- turns uiteindelijk wel bereikt maar dat komt vooral dankzij Mieke die een echt postduiveninstinct heeft. Vanmorgen hadden we dit instinct ook hard nodig om het wildlife Sanctuary te bereiken. De flamingo's waren schitterend. Na de zomer elders te hebben doorgebracht komen ze in oktober altijd weer terug naar het moerasgebied bij Dubai. Het is zeer boeiend om te zien. 

Vervolgens een rondje over Palmeiland en de schitterende villa's en magnifieke hotels bewonderen. Hier een weekje wonen is niet verkeerd. Maar ja, je moet dan wel zeer kapitaalkrachtig zijn. Toch genoot ik van dit uitstapje. Je hebt over het water een fantastisch uitzicht over zee naar de Burj kalifa, momenteel nog het hoogste gebouw ter wereld en de Burj al Arab waar Mieke en Martin hun huwelijksnacht hebben doorgebracht. Dat het hier een zeer vruchtbare omgeving is bewees Tijn negen maanden later met zijn geboorte.



In een ons nog onbekende shopping mall was het daarna met een smoothie van vers vruchtensap goed toeven. Het is hier allemaal moderner dan in Qatar, maar deze shopping mall was gebouwd in de stijl van een Arabische overdekte markt. Heel veel eethuisjes ogenschijnlijk kris kras door elkaar en veel  winkeltjes. 

Tuesday, October 15, 2013

Van Qatar weer terug naar Dubai



We hadden weer  een zeer comfortabele vlucht terug naar Dubai. De week in Doha, Qatar ging veel te snel voorbij. Er was nog veel te doen, maar helaas zijn wij daar niet aan toe gekomen. Voor ons was het een ideaal vakantieland. Weinig toeristen en fantastisch weer. Wij lazen dat in Nederland fase oranje was afgekondigd in verband met de extreme regenval. In deze streken heeft men daar weinig last van.

Na het inchecken in het hotel gingen we boodschappen doen en een hapje eten. In de supermarkt viel het ons op hoeveel producten uit Nederland kwamen. Bijna alle groenten maar ook veel kaas. Uiteraard de Goudse in diverse smaken maar ook Edammer en andere. Zelfs beschuit van Van der Meulen troffen wij aan. Het is bekend dat Nederland een zeer belangrijk exportland is, maar als je dan met eigen ogen ziet hoeveel Nederlandse producten er in een supermarkt in Dubai zijn dan vervult mij dat toch met enige trots. In Listvyanka aan het Baikalmeer was ik al zeer verbaasd bij het ontbijt in het hotel Campina yoghurt aan te treffen, maar hier heeft men nog veel meer Nederlandse producten in de schappen liggen. 

Monday, October 14, 2013

Qatar dag 6



Vanmorgen naar de Souk geweest. Het voelde authentiek Arabisch aan. Binnenin rook het heerlijk naar specerijen zoals eigenlijk in alle islamitische overdekte markten. Het was er vrij rustig. De meesten mensen gaan blijkbaar 's middags. Twee dagen geleden hebben we weer rechtsomkeert gemaakt toen we op weg waren omdat er geen doorkomen aan was. Nu zijn echter op de Corniche weer wat rijstroken open en dat merk je meteen aan het verkeer. Ondanks de Arabische sfeer geeft men toch ook toe aan de westerse luxe. Buiten in de straatjes waren tal van uitnodigende terrassen met heerlijk zitmeubilair en alles overdekt met parasols. Een genoegen om een lunch te gebruiken met vers geperste vruchten.

De grote Moskee. Was vlakbij.













Sunday, October 13, 2013

Qatar dag 5


Vanmorgen heerlijk een paar uurtjes aan het strand. Daarna hadden we een tocht door de woestijn richting Saoedi Arabië geboekt. Niet zo maar door de woestijn maar sanddunebashing. Dit betekent met een 4 wheeldrive zeer steile hellingen op en dan weer bijna loodrecht naar beneden om vervolgens horizontaal langs een steile kant naar een volgend duin te rijden. Ik dacht dat ik in Mongolië alles al had meegemaakt, maar deze tocht was er ook een voor mijn Bucket list. We reden in een konvooi van vijf Toyota landcruisers waarbij wij als achterste auto precies de capriolen van onze voorgangers konden volgen. We kwamen uit bij een binnenzee met aan de overkant saoedi Arabië. De combinatie zand en zee was fascinerend.




Tijn genoot ook met volle teugen ondanks het feit dat we voortdurend van hot naar her werden gesmeten in de auto. Ik werd aardig zeeziek maar voor Tijn kon het niet wild genoeg gaan. Als sluitstuk rustten wij uit met een koele verfrissing in een tentenkamp waar je als toerist ook kon slapen. Mieke en Martin hadden dit twee jaar geleden in Oman gedaan en waren wild enthousiast. Voor vandaag zat het er helaas niet in.

Tijn in de woestijn.




Saturday, October 12, 2013

Qatar dag 4



Gisterenavond maakten wij een boottocht door de baai van Doha. Het was fascinerend om te zien hoe  de wolkenkrabbers in het diplomatic district in fantastische kleuren gehuld waren. Bij vele veranderden de kleuren constant waarbij één wolkenkrabber op een gigantische waterval leek. Je kon er letterlijk uren naar kijken. Helaas duurde de boottocht slechts een uurtje. Wij moesten naar het oude Doha. Dit was vroeger een vissersdorp waarvandaan de boten met parelvissers vertrokken. De parelvisserij bestaat niet meer en van de gewone vissers zijn ook de meeste verdwenen. De oude houten boten worden nu voor toeristische tochtjes gebruikt. We moesten wel eerst drie andere boten overklimmen voordat we bij de onze kwamen. Met een baby in je armen (Mieke) toch niet geheel gevaarloos. Maar alles ging gelukkig goed. Op de vloer van de boot lagen allemaal Perzische tapijten dus heerlijk zacht voor Tijn. Totdat hij de voorplecht ontwaarde en daar wel eens een kijkje wilde nemen. Er was geen omheining dus werd hij tot zijn grote woede terug gehaald. Hij bleef helaas een tijdlang boos. Zestien maanden maar al een geheel eigen wil met de bijbehorende drift. Het is echter een jongen om op te vreten. Altijd heel vrolijk en goedlachs en iedereen krijgt een zwaai met tata (dag, dag, volgens ons). 


In Qatar zijn ze als gekken aan het bouwen en wegen aan het aanleggen. Helaas doen ze alle wegen tegelijk. Het is dus één grote file. Zijstraten zijn eveneens opgebroken dus je kunt letterlijk geen kant op.  Gisteren waren we dus veel te laat bij de boot omdat onze chauffeur niet door het verkeer heen kon komen. Vandaag wilden we zelf naar de Souk. Er zijn er verschillende, waaronder de goud Souk. Deze overdekte markten zijn dicht bij de grote Moskee. Er is een grote weg, de Corniche, vlak langs de kust waaraan ons hotel ook ligt. Als je de Corniche volgt kom je ooit bij de Souks. Echter niet vandaag. Er was geen doorkomen aan. Uiteindelijk besloten we het maar te laten voor wat het was en terug naar het hotel te gaan via het Sheratonhotel waar nog een cache ligt. Helaas namen we de verkeerde afslag en waren gedwongen weer de Corniche op te gaan richting Souks. We hebben zeer lang in de auto gezeten en uiteindelijk de cache ook niet gevonden. Bij thuiskomst heeft Tijn echter weer heerlijk van de glijbaan gegleden waar nog diverse andere kinderen ook aan het spelen waren.

In Dubai is in een grote shopping mall een compleet bergdorp met een skipiste, een rodelbaan, een schaatsbaantje en nog tal van andere zaken. Er gaat een skilift naar boven waarna je heerlijk naar beneden kunt skiën. Ook kun je er Gluhwein drinken. De temperatuur wordt op min zes gehouden en iedereen is in skikleding gekleed. De Qatari konden natuurlijk niet achterblijven. Zo heeft men in Doha in een grote shopping mall een schaatsbaan van zeer royale afmetingen waar nog tamelijke veel mensen schaatsen. Midden in de woestijn kunnen schaatsen en skiën is toch wel heel bijzonder. Maar het geld stroomt hier gelijk met de olie. Een Nederlandse vrouw die hier werkt vertelde dat 80% van de Qatari in overheidsdienst is. Men begint 's morgens om een uur of elf met een kopje koffie waarna het al spoedig tijd voor er gebed is.  Daarna moet er geluncht worden en wederom gebeden. Om een uur of vier heeft men doorgaans het werk er wel opzitten. Vorig jaar werden de overheidssalarissen met 100% verhoogd. Kom daar bij ons eens om. In Nederland staan de overheidssalarissen al jarenlang op de nullijn. De echte werkzaamheden worden door Aziaten en westerse expats gedaan. Het laagste op de sociale ladder staan de wegarbeiders en de mensen in de bouw. Veelal Nepalezen en mensen uit India. Een treetje hoger staan de mensen in de horeca. Hier zijn veel Indiase restaurants maar ook Filipijnen zie je veel in de horeca. Nog een treetje hoger staan de westerse expats. Ingenieurs en ontwikkelaars en dergelijke. Daarboven de Qatari die voor zichzelf lucratieve overheidsbaantjes hebben geschapen. Het is overal zeer veilig want je hoeft niet bang te zijn dat je wordt bestolen. Dieven gaan linea recta naar het land van herkomst terug. Bewijs is niet nodig, een vermoeden van diefstal is genoeg. Alleenstaande westerse vrouwen die 's avonds een taxi nodig hebben moeten uitkijken. Mannelijke Arabieren beschouwen deze vrouwen al snel als hoeren waarmee ze kunnen doen wat ze willen. Zo behandelen ze hun personeel echter ook. Niet alleen sterft er per dag gemiddeld één Nepalees bij de bouw van de voetbalstadions ze worden ook geslagen wanneer ze in de ogen van de opzichter iets verkeerds doen. Het lijkt op slavernij. Blijkbaar hebben de Nepalezen het thuis nog erger want ze blijven evenals mensen uit andere Aziatische landen toch naar de Arabische wereld komen om een centje te verdienen.


Friday, October 11, 2013

Qatar dag 3



Vandaag een tocht gemaakt naar Al Khor. Ik heb dit jaar veel woestijnen gezien. In Mongolië waren ze grijsbruin, in Australië roodbruin, maar hier in Qatar soms spierwit. De paar huizen die we zo nu en dan tegen kwamen gingen vanwege hun wit-zandkleurige kleur bijna helemaal in de woestijn op. Het was zeer bijzonder. Dit plaatsje ligt ten noorden van Doha en eveneens aan zee. Hoogbouw zie je hier echter niet. Wel mooie huizen maar helemaal in Arabische stijl. De temperatuur was vandaag heerlijk. Net boven de dertig maar met een koele zeebries. Je kunt het hier weken volhouden op deze manier. De lunch namen wij bij een Indiaas restaurant waar wij weer in de familiekamer werden geplaatst. Vorig jaar beleefde ik hetzelfde toen we een tocht door verschillende Emiraten maakten en we, ook Indiaas, gingen lunchen. Dit is overigens gebruikelijk in de Arabische wereld. De alleenstaande of gaande mannen apart van de families. Het lijkt er trouwens vaak meer op dat wij in India zijn dan in de Arabische wereld. Er zijn hier heel veel mensen uit landen als India, Nepal, Shri Lanka en dergelijke aan het werk. De Qatari zelf hoeven niet te werken. Midden in de woestijn reden wij langs een circuit. Hier kunnen ook 's avonds races worden gehouden want men had het hele circuit omringd met gigantische lichtmasten die waarschijnlijk zo sterk zijn dat ze het nachtlicht in daglicht kunnen veranderen zodat er ook 's avonds geracet kan worden.
Qatar probeert echt met het oog op de WK voetbal van 2022 aan alle westerse normen te voldoen. Overal worden autowegen van acht à tien banen aangelegd en men heeft ook de fietspaden niet vergeten. Dat is ook heel belangrijk want er zullen wel veel fietsers komen die hun fiets graag in vol zonlicht bij minimaal 40 graden plus willen gebruiken.