9 april 2013
Inmiddels is het al de laatste dag in Montenegro. Het computersysteem in het hotel werkte vaker niet dan wel, dus weinig updates. We hebben een fijne tijd gehad en komen inderdaad een paar kilotjes lichter in topconditie weer thuis. Het weer was slecht te noemen. Alleen zaterdag 6 april konden wij op een terrasje van de zon genieten. We hebben twee mooie bustochten gemaakt. De eerste op zaterdag 30 maart naar de overkant van de baai van Kotor, hemelsbreed misschien maar 30 km, maar een bustocht van bijna twee uur. We bezochten een olijfplantage waar we uitleg kregen over het bereiden van olijfolie. Er was een oude molen waarin de olijven tussen grote stenen werden geperst door een ezel rond een ronde bak te laten lopen terwijl hij een houten balk ronddraaide die de stenen deed bewegen. De pulp die daarbij ontstond werd vervolgens in een grote zeef gedaan, uitkomend in een bak met water waarop de olie kon worden afgeschept. We mochten de olie proeven die men in glaasjes had gedaan. Het was de bedoeling dat je de olie opdronk maar met een stukje eigengebakken brood vond ik het nog lekkerder. We kregen vervolgens een heerlijke lunch met schapenkaas, zelfgerookte ham en een rijkelijk met de olie begoten sla. Dit alles werd begeleid door wijnen en vruchtensappen uit de streek.
De dag erna, zondag 1 april maakten wij een lange dagtocht naar het noorden. We reden door diverse landschappen. Van kale rotsachtige bergen via beboste bergen naar een Alpen landschap waar de sneeuw nog metershoog lag. We bezochten het Nationaal Park Durmitor waar op het meer nog een dikke laag ijs lag. Helaas was het weer zo slecht dat we niet konden wandelen. Toch was het een leuke belevenis en we hebben weer veel en op een andere manier van het land gezien.
Dit is een foto van een van de grootste canyons van Europa volgens de Montenegrijnen, veroorzaakt door de rivier de Tara.
