Vannacht gaat mijn trein naar Kyiv. Ik kom daar morgen, als hij tenminste niet ontspoort, om 8.11 aan.
Mijn blog geeft aan, dat het vandaag 10 mei is. Ik schrok daarvan want soms moet ik inderdaad nadenken over de dag. Maar de kalender op mijn tablet geeft toch ook zaterdag 11 mei aan. Raar blog, want dit gebeurt allemaal automatisch. Het zal er nog van komen dat het beschrijven van mijn ervaringen ook automatisch door het blog wordt overgenomen.
In mijn vrije uurtjes heb ik het cyrillisch alfabet bestudeerd want ik werd hier gek van. Alle straatnaambordjes zijn nog in dit schrift en ondanks dat ik een plattegrond heb van de omgeving van mijn hotel, tevens het mooiste district van Odessa, had ik meermaals toch moeite met het ontcijferen van de straten. Terwijl het op de plattegrond zo gemakkelijk leek. Maar de tweede dag ben ik toch verdwaald in het park. Vandaar dat alles langer duurde dan ik had ingepland. Hoewel veel winkels het Engels voor hun gevels gebruiken en men ook voor het Oekraïens vaak het Latijnse alfabet gebruikt, maakt de overheid gebruik van het officiële cyrillische schrift. Ik kan mij voorstellen dat het een vermogen kost om alle overheidsinformatie, dus straatnaambordjes en dergelijke in het Latijnse schrift over te zetten. Dus waarom zou men? Bovendien gebruikt men in het grote Rusland het cyrillisch alfabet ook, hoewel weer in een iets andere vorm. Evenals in Servië, Macedonië, Bulgarije en Wit Rusland. Ja, de wereld zit niet zo eenvoudig in elkaar. Toch valt het op dat veel jonge mensen in de landen die ik al bezocht heb Engels spreken, of in ieder geval min of meer verstaan. Over 20 jaar zal deze taal ongetwijfeld op de meeste plekken op aarde de universele taal zijn.
Ik kijk met verlangen uit naar morgen, Kyiv, want ik heb daar een leuke afspraak. Morgen hopelijk meer hierover.
Nog een laatste foto van Odessa en dan inpakken en wegwezen.
No comments:
Post a Comment