Ik heb nog wel eens de neiging, helaas, om vooringenomen te zijn. En dan vooral in negatieve zin. Dat is een beetje gebeurd met mijn beeldvorming over Rusland in het algemeen en Moskou in het bijzonder. Daar zal de ongerustheid van sommige mensen ook wel toe hebben bijgedragen, maar laat mij gedurende deze reis nu een belangrijke les leren en dat is niet bij voorbaat conclusies te trekken, maar eerst eens af te wachten en zelf poolshoogte te nemen.
Ik weet dat je in een paar dagen niet een hele stad kunt zien. Je verblijft in een gebied dat door jouw reisagent via zijn hotelkeuze is bepaald. Tot op heden was dat een keus in een gebied waar ik mij hetzij op mijn gemak voelde, hetzij een gebied waar veel te beleven valt. Nu zit ik op vijf minuten lopen van het Kremlin, het rode plein, het Bolshoj theater en nog veel meer aangename dingen vandaan. Als je hier rondloopt dan waan je je als Alice in Wonderland. Zoals ik vanmorgen al veronderstelde houdt men hier de boel met waterwagens schoon. Die rijden al sproeiend over de straten, overal . Kom daar in Amsterdam met zijn viezigheid eens om. Dat bedoel ik nou met mijn vooringenomenheid. Als je de afgelopen tien jaar op het Centraal Station in Amsterdam arriveerde dan wist je ook niet in wat voor vreselijke bouwput je terecht was gekomen. Datzelfde geldt voor Rotterdam, Arnhem, Delft, Den Haag. En als ik over de bouwput in Amsterdam zou schrijven die de aanleg van de metro en alle andere waanzinnige Amsterdamse bouwprojecten met zich brengen (denk aan de verzakte Vijzelgracht) dan is 1 blog absoluut onvoldoende. Ik zal het niet doen en alleen over Moskou schrijven. Met het rode plein achter mij en met zicht op het Bolshoj theater zojuist een heerlijke risotto al fungi verorberd. Grote pint bier ernaast. Zo kom ik de middag wel door.
Ik heb een kaartje voor het Zwanenmeer in het Bolshoj theater voor morgen weten te bemachtigen. Eerste rij balkon. Och, de Rolling Stones waren ook niet goedkoop. Ik moest dit helaas wel op de parallelle markt kopen want het Bolshoj zelf is al maanden uitverkocht. Ook dit komt mij zeer bekend voor. In Nederland probeert men al jaren hiertegen maatregelen te nemen. Of het helpt weet ik niet want als ik al eens naar een popconcert ga, dan zijn het mijn kinderen die de kaartjes aanschaffen. Maar het Bolshoj, dat is toch maar eens in je leven!!! En dan het hoofdpodium met het Zwanenmeer. Ik kan precies vertellen hoe vaak ik naar een balletvoorstelling ben geweest. Toen ik nog zakelijk leider van Tamam was hadden wij een samenwerkingsproject met Krisztina de Chatel en haar groep. Een zeer modern stuk wat choreografie betreft en op de bijna atonale muziek van de Amerikaanse componist Phil Glass. De voorstellingen vonden plaats in de Amstelkerk. Men had tonnen zand op de vloer gestrooid waarop de dansers zeer expressioneel bezig waren. Ik vond het een mooie voorstelling. De tweede keer zag ik een voorstelling in de Stopera. Ik ging hier naartoe met een vriendje waarmee ik vaak naar theater, cabaret, muziek en dans ging. Ik herinner mij alleen van deze voorstelling dat ik bij mijzelf dacht toch eens wat vaker naar ballet te gaan. Maar dat is er helaas niet meer van gekomen. Om mezelf alvast lekker te maken hierbij een foto van het Bolshoj theater. En verder van het Rode Plein en de gebouwen in de omgeving van het Kremlin waaronder het Kremlin zelf.
Het is hier allemaal zo vreselijk mooi. Ik ga Rusland in mijn hart sluiten.
No comments:
Post a Comment