Vrije dag Sibiu

Mijn dag zit erop. Het was een fijne dag met heel mooi weer. Sibiu is mij heel goed bevallen. De mensen kwamen zeer relaxed over. Men slenterde in gezapig tempo over straat. Er was niemand die haast had. Het leek wel een vertraagde film. Men had ook zijn best gedaan er goed uit te zien. Als ik over meer geduld beschikte zou ik hier wel een tijdje willen blijven. Vooral de vele terrassen en leuke pleintjes deden mij veel genoegen en ik voelde mij intens gelukkig. Het schitterende weer zal hier ongetwijfeld wat mee te maken hebben gehad. Toen ik na de lunch naar mijn kamer ging om even uit te rusten besloot ik eerst even op mijn Ipad te kijken of ik beelden van de kroning kon krijgen. Dat lukte en ik heb veel gezien. Het was een bijzondere ervaring dit allemaal op een kamer in een Roemeens hotel te bekijken. Hoewel ik zeker geen monarchist ben vond ik de reportages toch ontroerend. Zeker de wijze waarop WA zijn moeder bedankte en prees. Het laatste televisieoptreden van Beatrix, gisterenavond heb ik ook gezien. Hoe zij hierin Claus memoreerde en haar huwelijk met hem de beste keus van haar leven vond, deed bij mij toch een traantje wegpinken. Je hoeft geen monarchist te zijn om denkend aan Beatrix en luisterend naar haar toespraak sterke gevoelens van empathie te krijgen. Zij heeft het denk ik niet gemakkelijk gehad. Na al deze televisieprogramma's weer naar buiten. Wat rondslenteren en op een terras een lichte maaltijd met een heerlijk glas witte wijn genuttigd. Wat gelezen en vooral naar de mensen gekeken. Dat kan ik maanden volhouden.

29 april 2013 Boedapest - Sibiu

Het was een lange reis die bijna 11 uur duurde. Inmiddels leven we ook een uur later,dus worden mijn dagen korter. Nu haal ik dat allemaal bij het passeren van de datumgrens wel weer in, maar dan zit ik bijna 14 uur in het vliegtuig.

Zoals gezegd, Hongarije is een plat land. Bijna platter nog dan Nederland. Maar Roemenie is heuvelachtig. Wel zeer arm. Veel bouwwerken langs de spoorlijn waren in onbruik en half vergaan. Sibiu lijkt mij een geweldige stad. Ik liep vanavond een stuk naar mijn hotel, passeerde het zonder het te zien en liep daardoor nog een heel eind. Maar wat ik onderweg tegen kwam deed mij verlangen naar morgen. Dan heb ik een vrije dag en kan wat rond kijken en genieten. Een vriendelijk meisje aan wie ik de weg vroeg bracht mij overigens naar het hotel, dat prompt weer een heel eind terug was. Ik kan natuurlijk de plattegrond de schuld geven, maar ik weet niet zeker of dat wel terecht is. Het hotel is van alle gemakken voorzien. Waaronder een fitness ruimte, een binnen -en buitenzwembad en Turks bad en sauna. Het doet eind negentiende eeuws aan. Het heeft stijlvolle meubels en de hele inrichting straalt chique uit. Ooit heeft hier koning Franz Joseph II gelogeerd. Sibiu ligt in zuid Transsylvanie. als je over de geschiedenis van dit gebied leest dan is er hier veel gebeurd. Vanaf Ottoman en zijn rijk t/m de Russische invloed en de dictatoriale macht van Ceauscescu.

Boedapest III

Vroeg in de morgen, nou ja 7 uur gewekt. Om 9.10 uur gaat mijn trein naar Sibiu. Ik had oorspronkelijk geschreven dat dit de Oriënt Express zou zijn, maar dat is niet het geval. Ik heb deze trein vanaf Boekarest en dan slechts tot aan de Turkse grens omdat men in Turkije met het spoor bezig is. Ik zal dus het laatste stukje met de bus moeten doen.

28 april 2013 Boedapest II

Lekker eten was sneller gezegd dan gedaan. Het nadeel van een hotel vlakbij een station is volgens mij dat dit nooit de gezelligste buurten zijn. Na eerst de ene kant uitgelopen te zijn door een armoedige straat met veel zwerfvuil en armoedig aandoende mensen die rondhingen besloot ik de andere kant op te lopen omdat er geen restaurant te bekennen viel. Laat staan een restaurant waar men betaling met een credit kaart zou accepteren. Hoewel het de andere kant op iets minder deprimerend werd was er toch geen restaurant. Dan in godsnaam maar terug naar het hotel en iets uit de koelkast op de kamer gebruiken. Bovendien heb ik nog talloze versnaperingen bij mij die bedoeld zijn om uit te delen in de Transsib. Dat was het advies van mijn reisagent om vrienden te maken die dan niet mijn spullen zouden stelen. Nu, ik mag dat hopen. Enfin, schuin aan de overkant van mijn hotel bevindt zich een McDonalds. Het is echter niet mijn bedoeling om de wereld rond te reizen en dan bij alle McDonald restaurants te eten. Maar nood breekt wet. Ik bestudeerde de ramen en zowaar men accepteerde betaling met bankpassen met het Maestro logo. Snel naar binnen en een kipmenu besteld. Ik wilde daar graag een milkshake bij. Om die te krijgen moest ik een maxi menu nemen terwijl ik medium al meer dan genoeg vond. Ik had echter onwaarschijnlijke trek in een milkshake dus vooruit dan maar een maxi menu. Raar dat het zo moest. Wel goed dat ik hier met mijn credit card kon betalen. Toch weer een heel groot plus punt van McD. Nu op de hotelkamer maar een flesje wijn genomen. Zo wordt de avond toch weer goed. In het hotel zelf kan je trouwens niet eten en de bar vind ik ongezellig. Ik krijg morgen wel ontbijt. Dan kan ik mij vol energie richting station begeven om naar Sibiu te reizen.

27 April 2013 vertrek reis om de wereld, eerste overnachting in Boedapest.

Gisteren door Wilma en Yvonne naar station Overveen gebracht. Van dit kleuterstationnetje begon mijn wereldreis. In Amsterdam nog gezellig wat gedronken met Mieke en Martin en Tijn kunnen knuffelen. Daarna in de slaaptrein naar München. Een goede nacht gehad en vanmorgen met een ontbijt met lekkere koffie gewekt. Op het station van München nog twee uurtjes lezend doorgebracht. Om 9.27 uur op de trein naar Boedapest gestapt. Genoten van het landschap. Met alle tinten groen. Heel jong lichtgroen en zeer donker groen van de dennen. Een schitterende combinatie. In Boedapest is het warm. Warmer dan vanmorgen in München. Bij aankomst in het hotel snel gedoucht en nu op naar een wijntje en lekker eten.

Voorbereidingsfase around the wordl

Vanmorgen de reis alweer helemaal gemaakt door stap voor stap de tickets en hotelvouchers door te nemen. Het zijn drie hele grote pakken papier geworden. Dus nu een beetje paniek omtrent de mee te nemen bagage. Voor de Transsib moet ik ook wcpapier en natte doekjes meenemen en schoonmaakgel voor de handen. Ook wordt een spons en schoonmaakmiddel voor het schoonmaken van de ramen in de wagen geadviseerd. Tja, dat is ouderwets communisme. Geen onderscheid tussen toeristen en schoonmakers, dat komt alleen in de kapitalistische wereld voor.

De dagen beginnen te dringen. Nog zoveel toe doen en te beslissen. Morgen worden de tickets en de hotelvouchers gebracht en wordt mij uitgelegd waar ik wat kan verwachten. Soms word ik namelijk afgehaald van het station en naar het hotel gebracht,maar dat is lang niet overal het geval. Intussen heeft mijn jongste kleinzoon de 6e ziekte. Men was blijkbaar uitgedacht over het geven van namen aan ziektes waarna men besloot  ze in oplopende zin een getal te geven. Er schijnt namelijk ook al een 5e ziekte te bestaan. Maar je zal het maar hebben. Het veroorzaakt bultjes en koorts. Tegelijkertijd krijgt Tijn ook twee ondertandjes. Hij zit dus in een moeilijke periode.