Lekker eten was sneller gezegd dan gedaan. Het nadeel van een hotel vlakbij een station is volgens mij dat dit nooit de gezelligste buurten zijn. Na eerst de ene kant uitgelopen te zijn door een armoedige straat met veel zwerfvuil en armoedig aandoende mensen die rondhingen besloot ik de andere kant op te lopen omdat er geen restaurant te bekennen viel. Laat staan een restaurant waar men betaling met een credit kaart zou accepteren. Hoewel het de andere kant op iets minder deprimerend werd was er toch geen restaurant. Dan in godsnaam maar terug naar het hotel en iets uit de koelkast op de kamer gebruiken. Bovendien heb ik nog talloze versnaperingen bij mij die bedoeld zijn om uit te delen in de Transsib. Dat was het advies van mijn reisagent om vrienden te maken die dan niet mijn spullen zouden stelen. Nu, ik mag dat hopen. Enfin, schuin aan de overkant van mijn hotel bevindt zich een McDonalds. Het is echter niet mijn bedoeling om de wereld rond te reizen en dan bij alle McDonald restaurants te eten. Maar nood breekt wet. Ik bestudeerde de ramen en zowaar men accepteerde betaling met bankpassen met het Maestro logo. Snel naar binnen en een kipmenu besteld. Ik wilde daar graag een milkshake bij. Om die te krijgen moest ik een maxi menu nemen terwijl ik medium al meer dan genoeg vond. Ik had echter onwaarschijnlijke trek in een milkshake dus vooruit dan maar een maxi menu. Raar dat het zo moest. Wel goed dat ik hier met mijn credit card kon betalen. Toch weer een heel groot plus punt van McD. Nu op de hotelkamer maar een flesje wijn genomen. Zo wordt de avond toch weer goed. In het hotel zelf kan je trouwens niet eten en de bar vind ik ongezellig. Ik krijg morgen wel ontbijt. Dan kan ik mij vol energie richting station begeven om naar Sibiu te reizen.
No comments:
Post a Comment