Mostar Bosnië Herzegovina

Vandaag met de bus een twaalf uur lange tocht naar Mostar in Bosnië Herzegovina gemaakt. We gingen langs de baai van Kotor de bergen in richting Trebinje, een stadje in Sprska, de Servische republiek binnen Bosnië Herzegovina. Dit land kent twee entiteiten. De andere betreft de federatie van Bosnië en Herzegovina waar hoofdzakelijk Kroatische Bosniërs wonen en de Bosnaks, de islamitische Bosniërs. Na Trebinje ging het dwars door hoge kale bergen richting Mostar. Naarmate we deze plaats dichter naderden zagen we wat meer bebouwing, echter voornamelijk kapot geschoten huizen en gebouwen. Nadat men in 1995 vrede had gesloten in Bosnië via de vrede van Dayton moest men met de wederopbouw van het land beginnen. 

Tijdens de Bosnische oorlog was in 1993 de Stari Most, de oude brug in Mostar die op gezag van de Ottomaanse sultan Suleyman de Grote was gebouwd, verwoest. In 2001 begon men onder supervisie van Unesco met geld van de EU, de Wereldbank, het cultuurfonds Aga Khan en de overheden van Nederland, Italië, Bosnië en  Herzegovina, Kroatië en Turkije aan de wederopbouw. In juli 2004 werd de brug feestelijk heropend en vanaf 2005 staat hij op de werelderfgoedlijst van Unesco. 

Het stadje is zeer toeristisch maar nog steeds bijzonder bezienswaardig. Zoals in de hele Balkan ademt de omgeving de geschiedenis van de afgelopen eeuwen. Recente geschiedenis, zoals het uiteenvallen van Jugoslavie, maar ook de periode waarin het Ottomaanse rijk hier heer en meester was totdat Bosnië en Herzegovina in 1878 door het congres van Berlijn aan Oostenrijk - Hongarije werd gegeven.

Bosnië en Herzegovina is vooral bekend vanwege het feit dat de moord op de Oostenrijkse kroonprins en zijn gemalin  in Sarajevo in 1914 door Princip het begin vormde van de eerste Wereldoorlog. 

In Bosnië en Herzegovina leefden sinds de middeleeuwen veel godsdiensten vreedzaam samen. Men trof er katholieken, orthodoxe christenen, joden en islamieten aan. Dankzij de wederzijdse tolerantie, die een kenmerk vormde van de Bosnische bevolking, de goede Bosniërs genaamd, kon men in harmonie samenleven.