Dubai oktober 2014

3 Oktober vertrok ik voor de derde keer met the emirates richting Dubai. De vlucht was comfortabel en relaxed, zoals altijd. Om middernacht aangekomen en na de paspoortcontrole en het ophalen van de bagage de zinderende hitte in om mijn auto op te halen. Dit vereiste zeer veel geduld. Zoals zo vaak was er ook nu een probleem namelijk dat ik voor het verkeerde loket van Europcar stond. Ik stond bij terminal 3, waar ik ook was aangekomen maar ik moest bij terminal 1 zijn. Er leek geen personeel te zijn om hetzij de auto op te halen hetzij mij daar naartoe te brengen. Ik had besloten voor geen prijs ter wereld zelf naar de andere terminal te gaan. Op dit vliegveld zijn de afstanden immens en de temperatuur was 33 graden. Niet een gegeven om blijmoedig bepakt en bezakt aan een lange tocht te beginnen. Gelukkig werd de soep niet zo heet gegeten als de buiten temperatuur want na enige tijd stond daar toch een ford Kia naast de deur. Ik had mij de route naar het hotel goed ingeprent en het leek zo eenvoudig dat er eigenlijk niets kon gebeuren. Ja, maar dan moet je niet Irene heten. Binnen de kortste keren was ik verdwaald omdat ik toch niet de goede afslag had genomen. Op die tienbaans wegen is keren er niet bij. Als je eindelijk een zijstraat tegen komt en je probeert je weg terug te vinden raak je nog hopelozer verdwaald. Althans dat overkwam mij. Na een uur rond dwalen toch maar even het hotel gebeld om te melden dat ik wel van plan was dit jaar nog langs te komen maar dat ik de weg was kwijt geraakt. Men scheen er niet erg van onder de indruk te zijn. Uiteindelijk arriveerde ik om drie uur 's nachts in het hotel terwijl de afstand vanaf het vliegveld slechts 6 kilometer bedraagt. Kletsnat van het zweet dat door de hitte zowel als mijn verwardheid werd veroorzaakt checkte ik in en de aanwezige conciërge bracht mij eerst een glas ijskoud appelsap en vervolgens een glas ijskoud water die ik beide in één teug teug leegde. Het appartement is royaal maar kwalitatief een stuk minder dan zijn naamgenoot het Oasis Beach Tower Hotel. De prijs is er dan ook naar. Ook de ligging, midden in het oude gedeelte van de stad is minder. Echter ik vraag mij af of je nog steeds vanuit Oasis Beach hotel het magnifieke uitzicht hebt op Palm Island en het bijzondere hotel Atlantis. De voorgaande jaren was men recht tegenover het hotel aan het heien en bouwen en het kan best zijn dat er nu inmiddels een torenhoog, het uitzicht benemend gebouw is verschenen. 

Voorlopig ben ik nog alleen want Judy komt drie dagen later. Lopend heb ik al de omgeving verkend. Er is gelukkig dichtbij een Carrefour in een shopping mall zodat wij gemakkelijk boodschappen kunnen doen.