Portugal

Het is niet mijn ding 's morgens om vier uur op te staan. Op de veertiende mei moest ik echter wel want om half acht zou het vliegtuig naar Lissabon vertrekken. Inderdaad zou want voor de derde keer dit jaar was er sprake van vertraging. Wederom had het iets met een mankement van het vliegtuig te maken en moest er een ander komen. Hetzelfde verhaal als bij de KLM toen ik naar New York ging. Weliswaar vlogen we nu met Transavia, maar deze maatschappij is tegenwoordig een volle dochter van de KLM-Air France. Toch kan ik niet zeggen dat deze moedermaatschappij slecht onderhoud aan de vliegtuigen pleegt want uiteindelijk hadden we met Croation Airlines ook al vertraging waarvoor overigens als reden het slechte weer werd gegeven. Maar in Nederland waaide het weliswaar wel maar alle andere vliegtuigen mochten wel opstijgen en dalen en in Kroatië was het het mooiste weer van de wereld. Net zo trouwens als in Portugal. Het was warm. We haalden onze auto op en gingen op weg naar onze bestemming Praia del Rey Golf & Beach Resort dichtbij Peniche en Obidos gelegen. Het was ondanks de zeer duidelijke beschrijving die we van de eigenares hadden gekregen nog niet zo gemakkelijk om los te komen van het vliegveld. Meteen al de verkeerde afslag op een reusachtige rotonde en hup daar moesten we toch een eindje door omrijden alvorens we het nog een keer konden proberen maar de tweede keer ging het gelukkig goed. Onderweg besloten we nog een broodje te eten en daarna door naar de eindbestemming. Het was met de perfecte routebeschrijving als leidraad gemakkelijk te vinden. Na een korte tocht door een heerlijk geurend eucalyptus bos arriveerden we in een heel mooi resort. Mooie en geel en wit gekleurde huizen, smaakvol gegroepeerd. Een mooie driving range en schitterend clubhuis. We ontvingen de sleutel van ons huis en kregen nog enige uitleg hoe te handelen bij calamiteiten. Indien we wilden bridgen dan konden we in het clubhuis kijken of er mensen bereid waren een kaartje met ons te leggen.

Ons huis is schitterend. Een gezellige woonkamer, een grote aparte keuken, drie royale slaapkamers en twee grote badkamers. Judy en ik zullen elkaar niet in de weg lopen en hebben ieder ons eigen slaap-en badkamer. 

We gooiden de deuren naar een van de drie terrassen open en ogenblikkelijk werden we vriendelijk begroet door onze overbuurman, een Engelsman die hier met zijn vrouw 

permanent woont. Hij vertelde ons het een en ander over de mogelijkheden hier en bood aan ons mee te nemen naar Peniche om daar onze eerste boodschappen te doen. We sloten de boel weer af en liepen naar zijn huis om ook kennis te maken met zijn vrouw. De tocht ging langs een mooie baai met heerlijke zandstranden. Vervolgens naar het eind van een klif waar een vuurtoren op stond en gelegenheid was voor een kopje koffie. Wij trakteerden het echtpaar en genoten van het fraaie uitzicht. Op een paar honderd meter afstand lag een eiland waar naartoe verschillende boten op weg waren. De rotsen waren heel grillig van formatie en de zee zoals de Engelsman vertelde levensgevaarlijk. Recent was er een vrouw van een rots gevallen en hulpeloos verdronken. In de loop van waarschijnlijk honderdduizenden jaren had de zee de rotsen op canyonachtige wijze uitgesleten en kon je je fantasie op deze beelden los laten. Overal kon je wel iets herkennen. We reden nog over een dijk naar een eiland en we zagen veel restaurantjes waar we volgens onze gastheer heerlijk konden eten voor weinig geld. Het zag er allemaal heel aantrekkelijk uit. Zo totaal anders dan Montenegro of New York. Nu kun je nooit een wereldstad met een idyllische streek in Portugal vergelijken maar wel de sfeer die het uitademt. De hectiek van een grote stad tegenover de rust en schoonheid van kleine vissersdorpen en witte stranden met hoge rotsen. We reden verder naar een grote supermarkt waar we 

proviand voor de eerste twee dagen insloegen. Voor de avondmaaltijd kochten we dorade. Een heerlijke vis. Lekker met een uitgebreide sla erbij. Na het eten liepen we langs het bij ons huis liggende zwembad naar onze overburen waar we onder het genot van veel wijn vervolgens een zeer gezellige avond hadden. De dag kon niet meer stuk en de nabije toekomst zag er heel goed uit.