Friday, November 14, 2014

Sightseeing Surabaya

Na het bezoek aan de oorlogsbegraafplaats liet ik mij wat rondrijden door de stad. Ik kreeg een heel ander beeld dan in de vorige steden hoewel het ook in Yogyakarta al wat moderner en daardoor minder hectisch begon te worden dan in de vorige steden. Surabaya kent brede straten, vaak vierbaans met een afscheiding in het midden en royale trottoirs. Het ziet er schoon en netjes uit waarbij de vele bloeiende bomen en struiken natuurlijk een zeer positieve bijdrage leveren.

De eerste stop was bij de Masjid al Akbar moskee. Dit is de grootste moskee in Zuid oost Azië. Met een opvallend groene kleur en mooie vorm is het een fascinerend en beeldbepalend gezicht in de omgeving. De bouw startte in 1995 en hij is in 2000 geopend. Een vrij nieuwe moskee dus. Dat is waarschijnlijk de kracht van de Islam waar men voortdurend nieuwe gebedshuizen bouwt zie ook de Al Zayed Mosque in Abu Dhabi in tegenstelling tot het Christendom waar men veel kerken wegens gebrek aan belangstelling sluit.



Op mijn verzoek reden we door de Arabische wijk die voor mij niet te onderscheiden was van een Indonesische wijk en vervolgens naar Chinatown. Chinatown kent een wir war aan kleine straatjes met minstens één Chinese tempel. Verder drukken de Chinezen niet zoals in andere steden zoals San Fransco, New York of zelfs Amsterdam hun stempel op de Chinese wijk.



In Chinatown bevindt zich Kong Co Kong Tik Cun Ong tempel. Dit is een Boedistische tempel met veel Confuciaanse kenmerken.


Een interessante stop was bij het gedenkteken van de onafhankelijkheidsverklaring op 17 augustus 1945 waarna Soekarno de eerste president van Indonesie werd en Mohammad Hatta de eerste vice president van de republiek. Er was een obelisk ter nagedachtenis aan de Battle of Surabaya en een beeld dat strijders voor de onafhankelijkheid uitbeeldde. 




Het laatste bezoek betrof de haven waar veel activiteiten waren doch verder niet veel bijzonders was te zien. Ik had gehoopt de zee te zien, maar daar was geen sprake van. Mijn chauffeur voelde er blijkbaar weinig voor mij naar zee te brengen of hij begreep niet wat ik wilde. Hij sprak slechts een paar woorden Engels en ik totaal geen Indonesisch.






No comments:

Post a Comment