Surabaya

Gisterenavond per trein in Surabaya gearriveerd. Wat ik vanuit de taxi rijdend naar mijn hotel zag gaf mij de indruk dat dit een veel modernere stad is en beter georganiseerd dan de vorige steden die ik heb bezocht. De wegen zijn hier breder, er zijn trottoirs voor de voetgangers en het verkeer is minder chaotisch. Het Majapahit hotel, het vroegere Oranje Hotel is indrukwekkend. Gebouwd in 1910 in Hollandse koloniale art nouveau stijl straalt het rust, comfort en allure uit. Ik voel mij hier al zeer thuis.

Dit hotel kent een geschiedenis die met de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië is verbonden. In september 1945, na de Japanse capitulatie bestormde Roesian Abdoel Gani met andere stadsofficieren kamer nummer 33 waar de Nederlanders, die inmiddels weer probeerden hun gezag in Indonesie te herstellen hun tijdelijke hoofdkwartier hadden gevestigd. De Indonesiërs eisten een verklaring over de Nederlandse vlag aan de mast op het dak van het hotel. Na de onafhankelijkheidsverklaring van 17 augustus 1945 wilden de arek-arek Suroboyo niet dat hun kort geleden onafhankelijk geworden land terug zou keren naar het kolonialisme en zij vlogen het dak van het hotel  op en scheurden de blauwe baan van de Nederlandse vlag eraf zodat alleen de kleuren rood en wit, die de Indonesische vlag vormden overbleven. Tijdens de schermutselingen die ontstonden werd Ploegman de leider van de Nederlanders gedood.

Nadat de Japanners Indonesie in 1942 hadden bezet namen de keizerlijke Japanse Strijdkrachten het Oranje Hotel over en veranderden zij de naam in hotel Yamato. Zij maakten van dit hotel hun hoofdkwartier.

Het hotel is een van de beroemde hotels die gebouwd zijn door de Iraanse familie de Sarkies broers. In 1880 openden zij het Eastern & Oriental hotel in Penang, Maleisië en in 1887 het Raffles hotel in Singapore. Ook werd door hen The Strand in Burma in 1901 gebouwd.