Ja ik kon kiezen uit drie excursies in Alice Springs:
1. een tocht langs de bezienswaardigheden van het stadje, waaronder een bezoek aan diverse musea
2. een tocht op de rug van een kameel door de woestijn
3. een helikoptervlucht over de spirit of mount Gillen
De stad heb ik in 2004 bekeken.
Ik heb in Mongolië paard gereden. Ik weet dat dit geen kameel is, doch het zijn alle twee lastdieren die dan bovendien ook mij nog moeten sjouwen.
Mijn keuze viel dus op de helikopter. Nu is helikopter een groot woord voor het vierpersoons vehikel met slechts twee bladen aan zijn wiek en niet eens wielen maar ski's, maar men noemde het toch zo. En hij kon vliegen! Zelfs met drie mensen aan boord. Nadat ik was gewogen mocht ik voorin zitten naast de piloot. Ik had een werkelijk schitterend panoramisch uitzicht. Van de grond tot het plafond en helemaal rondom was het glas, oftewel perspex. Het landschap beneden was zoals ik mij de outback herinnerde van mijn vlucht van Cairns naar Perth, maar ook mijn autorit van Alice Springs naar Uluru (Ayers) rock. De piloot vloog onbekommerd met één hand aan de knuppel. Af en toe maakte hij een scherpe bocht. Indien naar links dan viel ik er bijna uit, indien naar rechts dan viel ik in de armen van de piloot. Het duurde een half uurtje waarna weer richting vliegveld werd gevlogen en geland. Het was een fantastische tocht. Nu nog paragliden, skydiven en diepzeeduiken en dan heb ik denk ik de hele Bucket list gehad. Op de Mount Everest mag je tegenwoordig alleen wanneer je de lijken die je tegenkomt opruimt en daarin heb ik dus echt geen zin.
Het was nog even spannend. De chauffeur/piloot had voorgesteld ons in het dorp af te zetten want we konden voorlopig toch de trein nog niet in. Ik vond het prima en zette mij neer op een terrasje met een mok cappuccino. Lekker met veel cacaopoeder er over heen. Ik wandelde nog een beetje rond, bekeek de veelvuldig uitgestalde aboriginal kunst en besloot de weg terug naar de trein te nemen. Nu zijn ook in Alice Springs de wegen kaarsrecht en mij was uitgelegd welke richting ik uit moest, maar eenmaal bij een spoorovergang gekomen wist ik niet of ik naar links of naar rechts moest want ik zag nergens de trein. Gewoon het spoor volgen had men gezegd. Slimme opmerking. Je komt altijd of in Port Augusta of in Darwin. In de eerst plaats ben ik al geweest en naar de tweede ben ik op weg. Na enig vragen kwam het zoals altijd goed, maar ik was in eerste instantie wel verkeerd gelopen. Je kunt mij heus wel om een boodschap sturen.
Wat beelden van mijn expeditie.
Het bewijs dat ik gevlogen heb. Ik kreeg een heus flightcertificate!
No comments:
Post a Comment