Around the world: Twinkle Twinkle little star how I wonder what you are

ÍHet weer is somber hier in Vancouver. Dat nodigt niet uit het water op te gaan, ondanks dat het toch 20 graden is. Ik besloot naar Granville Island te wandelen. Helaas nam ik de verkeerde brug en kwam zonder het te weten in Vanier Park terecht. Ik dacht nog een seconde dat het vreemd was geen markt aan te treffen want dat was mijn doel, maar ik wist ook niet of deze markt er iedere dag was. Je bent vreemd in een stad en je moet, meestal te voet, alles zelf ontdekken. Natuurlijk met informatie van internet en de plaatselijke plattegronden maar dan nog kom je niet alles te weten. Ik had het advies gekregen naar Pike Market te gaan. Dat is een vismarkt waar men zijn ogen schijnt uit te kijken. Niet alleen vis wordt er verkocht maar andere voedselproducten ook. En alles schijnt bij wijze van spreken zo van het land of uit de zee te komen. Klonk aantrekkelijk dus toch maar even opzoeken waar deze markt was. Op de plattegrond van Vancouver kwam ik er niet uit. Dan maar even googlen. Na stug doorlezen drong het tot mij door dat Pike Market zich in Seatle bevindt terwijl ik in Vancouver verblijf. Voor Amerikanen en Canadezen liggen deze twee plaatsen naast elkaar. Wat geografisch ook wel het geval is, maar midden in de nacht over de snelweg zonder oponthoud behalve aan de grens had de buschauffeur toch ruim drie uur nodig voordat hij van Seatle in Vancouver arriveerde. Lang geleden reed ik van Overveen naar mijn oma in Heerlen in twee en half/drie uur. En dat betekende voor mij een dagtrip. Zo van kijk mij eens ik ga helemaal naar Heerlen. Dat maakte vroeger het leven toch spannender. Veel dingen waren een uitdaging. Nu reis ik over de wereld en verwonder mij nergens meer over. Ik heb het reizen per trein altijd als een langzame wijze van je verplaatsen beschouwd. Maar dan nog zit je in vier dagen van Los Angeles in Canada.

Ik was dus ondanks het positieve advies niet van plan om een reis van zes uur te maken om naar een vismarkt te gaan. Dan liever de public Market op Granville Island maar bezichtigen. Deze kwam ik dus niet tegen maar wel een bordje met een verwijzing naar het planetarium. En daar had ik nou net zin in. Het heelal heeft altijd een zekere fascinatie voor mij gehad. In de tijd dat ik nog EEG laborante van beroep was had ik een chef die niet alleen veel science fiction las maar ook heel goed op de hoogte was van het sterrenstelsel. Vaak spraken wij tijdens de koffie- en theepauze over interessante SF boeken maar ook over het heelal. Helaas is deze kennis totaal bij mij weggezakt maar ik ben wel nog steeds geïnteresseerd. Alleen niet meer in SF boeken. Dat is het enorme voordeel van jong zijn. Je staat voor alles open en bent niet alleen leergierig maar je kunt in het begin ook veel onthouden.

Ik kwam net op tijd binnen voor de aanvang van de lezing. Deze duurde 45 minuten en was bijzonder interessant. Er zaten heel veel kinderen in de zaal en er werd op het niveau van lagere school leerlingen uitleg gegeven. Ik kon het dus ook een beetje volgen. Maar wat beschikten deze kinderen over veel kennis van ons zonnestelsel en de sterrenstelsels om ons heen. Of zij zitten dagelijks in het planetarium, of zij krijgen lessen op school over het heelal. Hele kleintjes die precies wisten hoeveel manen Mars en Saturnus hebben en dat Venus en Mercurius er geen hebben. Ze wisten de buitenplaneten te benoemen en ook waar deze uit bestonden. Ze kenden de plaats en de namen van de planeten op hun duimpje. Ook wisten ze dat Pluto niet meer tot de planeten wordt gerekend maar evenals onder andere Eris en Ceres als dwergplaneet wordt aangemerkt. Van alle kanten uit de donkere zaal klonken heldere stemmetjes met antwoorden op voor mij moeilijke vragen. Het was weer een waardevolle belevenis. Niet alleen werd mijn kennis van het zonnestelsel en over de grote en de kleine beer aangevuld, het werd mij nu ook duidelijk dat ik via de steelpan verder de contouren van de grote beer kon volgen. En de steelpan is niet moeilijk te ontdekken aan de nachtelijke sterrenhemel. In de grote beer bevinden zich veel melkwegstelsels. Ook iets dat ik niet wist. Evenals de naam van de heldere ster die je aan de avondhemel ziet, de Sirius. De kinderen kenden deze naam precies. En hoewel ik in de winter graag naar deze ster kijk was ik er nog nooit toegekomen zijn naam op te zoeken.

Misschien weten de kinderen in Nederland tegenwoordig ook zoveel over sterrenstelsels en ons zonnestelsel. Ik kan mij niet herinneren dat wij hierover vroeger uitgebreid les kregen. En ik vind het nog steeds leuker dan boekhouden.

Als ik mij nu voorneem morgen beter op te letten dan kan ik misschien naar Grandville Island. Er varen ook ponten naartoe. Dat is dan twee in een. Het wordt nog een drukke dag voordat ik voor vier dagen in de trein stap.

Mochten er mensen zijn die denken ach die stakker leeft nu al twee maanden in ongezellige hotelkamertjes of in claustrofobie bevorderende treincoupés dan kun je aan de foto's hierbij zien dat niemand medelijden hoeft te hebben. Ik heb het hier prima en mijn eigen eten smaakte ook bijzonder goed.

Het planetarium in Vancouver.