Gearriveerd in Darwin

Het treinreizen in Australië is vanavond tot een einde gekomen. Om acht uur kwam ik samen met een heleboel andere passagiers in mijn hotel aan. Dat viel dus even tegen want dan duurt het wachten lang. Het was wel weer allemaal perfect geregeld. Aan het station stonden drie grote bussen van de spoormaatschappij klaar om de reizigers gratis naar hun respectieve hotels te brengen. Dit gold de Gold en Platinum reizigers. De reds, oftewel het gewone volk mocht tegen betaling met een shuttle mee. Aangezien er voor deze passagiers ook geen gratis excursies bijzitten zag ik voor het eerst dat de trein ook jeugdige passagiers bevatte. De echte backpackers. Die zitten dan bijna drie dagen in een stoel waarbij, naar mij werd verteld ook daar nog onderscheid is tussen stoelen die je naar beneden kunt klappen en stoelen waarbij dit niet kan. Tegelijkertijd herinner ik mij nog mijn treinreis tussen Auckland op het noord eiland en Christchurch op het zuid eiland in Nieuw Zeeland vice versa die bij elkaar ook bijna vijf dagen duurde. Ik kan mij niet herinneren of hier slaapwagons aanwezig waren. Ik kan mij niet voorstellen dat ik dan geen slaapwagon zou hebben genomen. Al die tijd op een stoel was toch wel ongemakkelijk. Maar de reis werd natuurlijk  onderbroken om met de ferry de Cookstreet over te steken. Ook een tocht van bijna vijf uur. En op het noord en zuid eiland van Nieuw Zeeland rijden verschillende treinen. Och en ondanks dat ik geen slaapwagon had was het evengoed een fantastische ervaring die mijn voorkeur voor reizen met treinen heeft aangewakkerd. Ook deze trein, althans die op het zuid eiland reed langzamer wanneer er wat te zien viel. En bij een whale watch station mochten wij er zelfs tien minuten uit om walvissen te spotten. De Ghan reed bij iedere bezienswaardigheid stapvoets en er werd tijdenlang van tevoren omgeroepen wat er binnenkort te zien zou zijn. Je kon je fototoestel in de aanslag houden. Ook werd er heel veel over de geschiedenis van deze trein maar ook over het gebied waar wij doorheen trokken verteld. De Australiërs zijn trots op hetgeen zij onder zeer barre omstandigheden hebben volbracht. Maar voor de aanleg van deze spoorlijn had men duizenden Indiërs en Chinezen laten overkomen. Deze mensen kregen alleen maar een werkvergunning wanneer ze beloofden als het werk klaar was weer terug naar hun land te keren. Uiteindelijk is tegen het einde van het project meer dan de helft van de arbeiders spoorloos verdwenen. Deze mensen prefereerden blijkbaar een leven in illegaliteit in Australië boven dat in hun eigen land. Terwijl Australië nog moeilijker is met zijn immigratiewetgeving dan Nederland. Beide landen kennen een zeer restrictief beleid ten aanzien van vluchtelingen.

 

De gang in mijn trein

Mijn uitklapbare wastafeltje

Mijn schrijftafeltje

Mijn stoel die de steward 's avonds tot bed omtovert met daarnaast mijn kastjes.

De monding van de rivier de Elizabeth bij Darwin.