Dagje sightseeing Ulan Batar

Tegen half twaalf door vriendelijk meisje opgehaald voor sightseeing tour in UB. Er was een eveneens aardige chauffeur dus alles was in orde voor een fijne dag. We begonnen met een bezoek aan het regeringsgebouw. Dit is gelegen  aan een immens plein waaraan ook het operatheater ligt. Je treft een groot beeld van Chinggis Khaan midden op het plein en in het centrum van het regeringsgebouw een giga beeld van de beroemde patriot Sukhbaatar die voor de vrijheid van Mongolië heeft gestreden. Van de 17e eeuw tot de vroeg 20ste eeuw viel Mongolië onder de Chinese Manchu heerschappij. In het begin van de 20ste eeuw begon Mongolië te vechten voor zijn onafhankelijkheid. Dit resulteerde in 1911 in een van het Manchu regime onafhankelijke staat. De daarop volgende theocratische monarchie met aan het hoofd Bogd Khan duurde tot 1924. Bogd Khan was de laatste gereïncarneerde spirituele leider van Mongolië. Met de revolutie van 1921 werd Mongolië een land gebaseerd op socialistische ideologie. 

Nadat ik het plein en het beeld voor mijn nageslacht fotografisch had vastgelegd stapten wij het nationaal geschiedenis museum binnen. Ik houd van geschiedenis en er viel hier veel te zien. In de 13e eeuw was Mongolie dankzij Chinggis Khaan een invloedrijker en groter land dan China. Wanneer je naar de ontwikkeling van de landsgrenzen kijkt was Mongolië vroeger  bijna twee keer zo groot. Ook de expositie van traditionele kostuums was interessant. Er stond hierna een typisch Mongoolse lunch op het programma. Ik heb lekker gegeten maar wat er typisch Mongools aan was heb ik niet kunnen ontdekken. Na de lunch deden wij nog het Boeddhistische Gandan klooster aan. Het is een heel complex met in de hoofdtempel een 26m hoog gouden standbeeld van Avalokiteshvara. Het tempelcomplex is een favoriete plek voor duiven. Sinds de democratische revolutie van 1990 bloeit het Bhoeddisme weer op en heeft de overheid geld uitgetrokken voor renovatie van diverse tempels in het hele land.

De tocht ging verder met een bezoek aan het Zaisan gedenkteken, dat zich hoog boven de stad bevindt. Dit memorial is opgedragen aan de slachtoffers van de tweede wereldoorlog met speciale dank aan Rusland. Volgens mijn gids zijn Rusland en Mongolië dikke maatjes. Rusland helpt Mongolië met ontwikkeling van onder andere de infrastructuur. Toen Maozedong in 1949 naar Stalin ging voor vredesoverleg was één van de eisen die Stalin stelde dat China Mongolië moest erkennen. Hetgeen geschiedde. Ik heb de klim naar boven weer gered en kon daarna mooie foto's nemen van Ulan Bataar en zijn omgeving.